Een positief re-integratietraject door de ogen van een werknemer

Werknemer: “Soms gaan er dingen in je leven niet zoals je graag had gewild. Dat lijkt me voor iedereen herkenbaar. Alleen heb je meerdere manieren om daarmee om te gaan.

Ik was er heel goed in geworden om naar buiten toe de stabiele schone schijn op te houden, en verloor me aan de andere kant in extreem veel werken. Beide manieren helpen niks, en kosten onnoemelijk veel energie. Logisch dus dat mijn lichaam op den duur op de rem ging staan. Zelf bedachte oplossingen, zoals dagen snipperen om bij te komen, hielpen niks of werkten juist averechts. Tot op een gegeven moment het ‘hoge woord’ eruit kwam en ik (in tranen) aanklopte bij mijn HR-collega.

Uitstekend opgevangen en binnen een paar dagen had ik contact met de bedrijfsarts en een bijbehorende psycholoog. Frustrerend vond ik wel dat niemand me op dat moment kon vertellen hoe lang het zou gaan duren, maar ik werd wel gewaarschuwd dat herstel altijd in kleine stapjes gaat. Na 7 zware maanden van amper of langzaam herstel, mede door een hernia (incl. operatie), wilde ik graag weer starten met werken. Dat viel niet altijd mee, ze hebben wel gelijk met ‘die kleine stapjes’, al gaf dat toch ook wel voldoening.

Tijdens het traject heb ik samen met mijn re-integratiecoach vanuit MCZ gesproken over interesses en dingen waar ik goed in ben. Er zijn een aantal tests gemaakt om “verborgen” interesses boven water te krijgen, met de verrassende uitkomst dat ik, naast technische, toch ook wel veel sociale skills blijk te hebben. Met deze informatie zijn we, in eerste instantie preventief, op zoek gegaan naar voor mij interessante jobs buiten de poort van mijn oude werkgever (het zogenaamde 2e spoor traject). Toen ik mijn 40-urige werkweek terug oppakte bleek dat dit eigenlijk niet ging en dat ik hier ongelukkig van werd. Het stond verder herstel in de weg, waardoor we de focus volledig op het 2e spoor hebben gezet.

Er zijn door de re-integratiecoach diverse lijntjes uitgezet voor functies als jobcoach, zelf ben ik wat meer richting het praktijkonderwijs gaan kijken. Samen hebben we trefwoorden voor vacatures uitgezocht waarvan ik er een aantal heb geselecteerd en op ben gaan solliciteren. Wat heeft geresulteerd in twee bedrijven waarmee we verder het gesprek zijn aangegaan. Ondertussen is mijn re-integratiecoach ook steeds druk geweest om mij te coachen voor wat betreft de eisen en verplichtingen vanuit het UWV.

Dankzij de positieve benadering door het kijken naar- en denken-in mogelijkheden, het breed oriënteren op misschien minder voor de hand liggende mogelijkheden, heb ik nu een baan die me op het lijf is geschreven.

Mijn conclusie naar aanleiding van dit traject: Blijf niet hangen in onmogelijkheden, maar kijk vooruit en denk aan/in (nieuwe) mogelijkheden. Grijp die kansen en maak er wat moois van. Dat doe je echt zelf, je kunt het! Een dankbare en tevreden ex-coachee van MCZ.